LAVİNİA

ÖZDEMİR ASAF

                                              

“Benim söylemek için çırpındığım gecelerde, siz yoktunuz.”

 

            “Herkesin bir hikayesi vardır ama herkesin bir şiiri yoktur!”demiştir Özdemir. Aksine hem hikâyesi hem de şiiri olan biri vardır oun için: Lavinia.

Özdemir’in üniversitedeki büyük aşkı, hayalindeki muhteşem sevgisi Lavinia.

            Adını Shakespeare’in Titus Andronikus isimli eserinde, Roma imparatorluğunun başkomutanı olan Titus’un güzeller güzeli kızından alan, Tamora’nın iki oğlu tarafından tecavüze uğradıktan sonra babası Titus tarafından öldürülen masum güzel kızı Lavinia..

Namı diğer ölüm çiçeği Lavinia..

Okulun en gözde, film yıldızlarını andıran yüzüyle en güzel kızı Lavinia..

Şairin üşürken kendi ceketiyle ısıttığı, sahip olmadan ait olduğu, aklında olmadığı halde yüreğinde taşıdığı, ruhuyla ruhuna dokunabildiği platonik aşkı Lavinia…

Asıl adı Mevhibe Bayat’tır. Lavinia'nın. Eski bir vali olan Tahsin Bey’in kızı, 1925 doğumlu, güzelliğiyle dillere destan, Özdemir Asaf'ın platonik bir aşkla tutunduğu güzellik abidesidir. Kızıl kahverengi, iri dalgalı, parlak ve çok güzel saçları vardır Lavinia'nın.

Güzel Sanatlar Akademisinin dillere destan kızıdır o. Resim çizer, şiir yazar, endamıyla herkesi büyüleyen düşler prensesidir Lavinia.

Asafın uzaktan uzağa sevdiği en büyük aşkıdır. Lakin karşılığı yoktur bu sevginin. O dönem herkesin gönlünde yer etmiş biridir Mevhibe. Böylesi bir dillere pelesenk olacak bir şiir yazar Asaf. Hatta yazdığı şiiri yarışmaya bile gönderir.

Yarışma günü herkes gibi Mevhibe de salondadır. Yarışma sonunda Lavinia açık ara farkla birinci olmuştur. Alkışlar şairin adını gizlediği Lavinia içindir. Ancak Mehvibe dinlemeden çıkmıştır salondan.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

LAVİNİA

Sana gitme demeyeceğim.
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.

Sana gitme demeyeceğim.
Gene de sen bilirsin.
Yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim,
İncinirsin.

Sana gitme demeyeceğim,
Ama gitme, Lavinia.
Adını gizleyeceğim
Sen de bilme, Lavinia.

 

 

 

ÖZDEMİR ASAFI’IN HAYATI EDEBİ KİŞİLİĞİ VE ESERLERİ

Özdemir Âsaf, asıl adı Halit Özdemir Arun‘dur. İlkokuldan lise son sınıfa kadar Galatasaray’da okuduktan sonra Kabataş Erkek Lisesi’nden mezun oldu (1942). Bir süre İstanbul Üniversitesi Hukuk ve İktisat Fakülteleriyle Gazetecilik Enstitüsü’ne devam etti.

Sigortacılık ve çevirmenlik gibi işler yaptıktan sonra 1951’de Sanat Basımevi’ni kurarak matbaacılık yaşamına girdi. Kendi şiir kitaplarını bastı.

1955’te Yuvarlak Masa Yayınları adıyla yayımcılığa başladı. İlk yazısı 1939’da Serveti fünun, Uyanış dergisinde çıktı.

İlk  kitabına 1952’den sonraki şiirlerini alan Özdemir Asaf, yaşadıklarını şiirleştirdi. Bu konuda şunları söyledi:

“Yaşadığımı şiirlerimde en yoğun yönleriyle, en kesin sandığım biçimlerde, en kısa olduğuna inandığım ölçülerle verdim, veriyorum, vereceğim.”

Lavinia adlı şiiriyle ününü yaygınlaştırdı.

 

Özdemir Asaf'ın edebi kişiliği:  Sade ve derin anlamlar içeren kısa şiirleriyle tanınır. Aşk, yalnızlık, ölüm, özgürlük ve insan ilişkileri en çok işlediği temalardır. Kendine özgü, düşündüren , ironik bir dili vardır.

 

 

 

 

ESERLERİ:

Şiir:

·         Dünya Kaçtı Gözüme (1955),

·         Sen Sen Sen (1956),

·         Bir Kapı Önünde (1957),

·         Yuvarlağın Köşeleri (özdeyişler-etika, 1961),

·         Yumuşaklıklar Değil (1962),

·         Nasılsın (1970),

·         Çiçekleri Yemeyin (1975),

·         Yalnızlık Paylaşılmaz (1978),

·         Benden Sonra Mutluluk (ö.s. 1983).

·         Ölümünden sonra tüm şiirleri, Bir Kapı Önünde ve Yalnızlık Paylaşılmaz (1982) adı altında iki kitapta toplandı.

·         Lavinia: Aşk Şiirleri (ölümünden sonra, 2002).

Özdemir Asaf’ın 92 şiirinin İngilizceleri Yıldız Moran’ın çevirileriyle, To Go To: Poems adlı bir kitapta (1964) yayımlandı.